zaterdag 18 augustus 2018

Fietsen op Sanibel. Dag 9 en 10.

vrijdag 17 augustus

Jens voelt zich vandaag niet helemaal lekker: hij heeft hoofdpijn en hij is ook nog eens misselijk. We besluiten er dan maar weer een rustig dagje van te maken en lekker in het zonnetje bij ons zwembad te gaan liggen. Jens duikt zijn bed weer in en in de loop van de dag voelt hij zich al weer een stuk beter. Slechts 's avonds zijn we met zijn drietjes nog even de deur uit geweest om wederom boodschappen te doen en om een frappe te scoren bij de Mac.

Deze rustdag is een mooie gelegenheid om enkele persoonlijke observaties te delen.

In Florida is het erg prettig om je in het verkeer te begeven. De wegen zijn doorgaan netjes onderhouden en de afslagen worden duidelijk en ruim van tevoren aangegeven. Het vergt enige gewenning, maar het links en rechts inhalen terwijl iedereen zoveel mogelijk op zijn eigen baan blijft werkt hier ook prima. Men is erg beleefd naar elkaar toe in het verkeer en asociaal gedrag zoals wij die kennen op de Nederlandse wegen kom je hier niet tegen. De wegen zijn ook schoon, met uitzondering van de vele stukken autoband die naast de weg liggen. Wat ook opvalt zijn de elektriciteitsmasten die je overal ziet. In Nederland hebben we de meeste elektriciteitsleidingen al onder de grond begraven.

De Amerikanen zijn erg geïnteresseerd in ons en vragen ons regelmatig de hemd van het lijf als ze horen dat we helemaal uit Nederland komen. Tijdens onze uitstapjes komen we overigens opvallend veel Nederlanders tegen. Ik vermoed dat de vakantie in ons land een van de laatste is van Europa. Hier zijn de schoolvakanties alweer voorbij en is het rustig overal. 's Avonds zie je weinig mensen op straat. Je ziet wel regelmatig mensen voor hun huis aan het klussen met de garagedeur geopend.
Ook hier maken ze gebruik van kliko's: een voor de verpakkingen en een voor het restafval. Het restafval wordt eerst verpakt in plastic zakjes, die je met tientallen meekrijgt uit de supermarkten. Soms gaat er een dubbel zakje om een enkel artikel. Boodschappentassen doen ze niet aan: niet echt goed voor het milieu.
De supermarkten zijn inderdaad zo gigantisch als vooraf werd beweerd. Zaken als Walmart, Publix en Target bieden van elk artikel minstens 5 verschillende varianten en smaken. Het is een prima gelegenheid om eens wat nieuwe producten uit te proberen.


Het valt duidelijk op dat de gemiddelde inwoner van Florida welgestelder is dan de gemiddelde Amerikaan. In het deel van Florida waar we ons nu bevinden staan veel grote villa's en kom je geregeld golfbanen en medische privéklinieken tegen. In Miami zagen we ouderen waaraan duidelijk esthetisch geknutseld was. 
We gaan ervan uit  dat het bezitten van grote auto's typisch hoort bij de Amerikaanse cultuur, hoewel hier voor mijn gevoel gemiddeld meer mensen een pick-up rijden dan elders in het land. 

We zijn er inmiddels wel achter dat augustus niet de meest gunstige periode is om naar Florida op vakantie te gaan. Het weer is wisselvallig en attracties zijn vaak al gesloten. Dit levert niet alleen teleurstellingen op maar maakt het ook lastig om te plannen. We plannen de uitstapjes nu per dag en laten ons leiden door de informatie die we vinden op het Internet. Morgen gaan we proberen een dagje Sanibel Island te doen.


zaterdag 18 augustus

De dag begint met een stralend zonnetje en we gaan ons plan doorzetten om vandaag Sanibel Island te verkennen. Het plan is verder om daar fietsen te huren en daarmee door het J.N. 'Ding' Darling Wildlife Park te toeren. Daarna willen we op Sanibel Beach gaan zoeken naar bijzondere schelpen. Vanwege de 'Red Tide', een uitbraak van toxische algen langs de westkust van Florida, is het niet mogelijk te zwemmen in de zee, maar we trekken toch zwemkleding aan onder het mom: 'Je weet het maar nooit.'

De fietsen huren we bij Finnimore's, midden op het eiland. De prijs is gunstiger dan op de website staat vermeld: voor 11 dollar per persoon i.p.v. 18 dollar krijgen we voor de rest van de dag een fiets met versnellingen mee. Waarschijnlijk omdat een goed deel van de dag al was verstreken en de prijzen daarop zijn aangepast.

We nemen de lange route van 13 km door het Ding Darling park en bezoeken de verschillende bezienswaardigheden onderweg. Meer dan wat vogels, een krab en wat hagedisjes kregen we niet te zien helaas. 

Bovendien was de inspanning gecombineerd met de hitte slopend en besloten we de fietsen na een paar uurtjes weer in te leveren. 


Met de auto zijn we verder gereden naar het strand bij de vuurtoren op Sanibel. De zee was inderdaad roodbruin gekleurd en nodigde niet uit om een duik in te nemen. Enkele dappere badgasten waagden de stap wel. Esther heeft een kleine verzameling schelpen bijeengeraapt op het strand en Jens vond er een (dode) krab.

Alle drie hadden we zin in een duik in ons eigen zwembad en we zijn daarom snel teruggereden naar de villa. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten