Hoewel in grote lijnen de reis nu wel is uitgestippeld zijn er achteraf toch puntjes van kritiek te bedenken. In een groot land als de VS verkijk je je snel op de grote afstanden en de lange reistijden. Om op een dag niet alleen maar in een auto te zitten en toch ook te genieten van de geplande activiteiten moeten we vaak op tijd vertrekken uit ons hotel. De derde dag, met de geplande trip naar Yosemite, is er zo eentje. Van SF naar Yosemite is al ruim drie uur rijden en als we daar nog wat willen doen (raften) dan kunnen we maar beter bij dageraad in de auto stappen. Ook de rit naar het hotel in Lone Pine is op die dag nog een pittig stukje rijden. Het zal wel laat worden als we daar aankomen. Het was achteraf verstandiger geweest om er een extra hotel tussen te plannen, maar dat zou dan het hele hotelschema overhoop gooien, dus we laten het maar zo.
Ook de dagtrip naar de Grand Canyon, waar we een helikoptervlucht gaan maken van de zuid- naar de noord-rand, vergt een flink stukje rijden. Omdat de trip naar het vliegveld, waar de helikopter op zal stijgen, goedkoper is met de auto dan de extra kosten van een all-inclusive arrangement met busreis, gaan we er op eigen gelegenheid naartoe. We hebben dan ook de vrijheid om onderweg even te stoppen bij bijvoorbeeld de Hoover Dam.
De helikoptervlucht hebben we geboekt bij Canyon Tours en we stijgen op vanaf het vliegveld in Grand Canyon City. De vlucht duurt een halfuurtje en schijnt enorm de moeite waard te zijn.
In Las Vegas willen we ook een van de vele shows bezoeken die daar worden gepresenteerd en wat is er nou leuker om daar onze eigen Hans Klok te zien schitteren. Na veel uitstel en onzekerheid over zijn show had Hans eindelijk de online kassa geopend voor kaarten. En we hebben ze hoor! Op 7 augustus zitten we op de tweede rang in het theater van het Excalibur-hotel, waar de show zal gaan plaatsvinden. Hopelijk heeft Pamela Anderson ook haar contract getekend bij Hans en kunnen we dubbel veel spektakel verwachten.
Sedona staat bekend om zijn rode rotsformaties en biedt daarmee een geweldig mooi uitzicht tijdens een zonsondergang; een extra reden om de nieuwe route te kiezen.
De nieuwe route gaat er dus anders uitzien en dat scheelt meteen 400 mijl minder rijden, terwijl we ook nog eens door een mooier landschap rijden. De rit naar Kingman zou vooral door woestijngebied zijn geweest, nu rijden we over bergen en door bossen.
De meeste zaken zijn op dit moment wel geregeld. Mogelijk gaan we de fietsenhuur in SF nog vooraf bespreken, om niet achter het net te vissen als we er zijn. Het fietsenverhuurbedrijf Alcatraz vlakbij ons hotel lijkt de beste optie. We kunnen onze huurauto die dag in een garage bij het hotel parkeren en de fietsen daar vlakbij vervolgens halen en terugbrengen. Vanaf Palm Springs laten we de planning wat vrijer en kopen we ter plekke kaarten voor die attracties die we nog willen bezoeken.
