zaterdag 17 augustus 2019

Santa Monica. Dag 17.

Zaterdag 17 augustus

Vanochtend werden we alledrie brak wakker. Gisteravond vonden buren boven ons het nodig om op het balkon gesprekken te vonden tot 1 uur 's nachts en dat is niet goed voor de nachtrust. Via een automatisch mailtje van Expedia, waar het hotel was geregeld, maakte ik daar een opmerking over bij een snelle recensie. Prompt werden we gebeld door de manager van het hotel die schijnbaar de klacht had ontvangen en hij stelde voor om ons een andere kamer te geven. We bedankten vriendelijk in de wetenschap dat we hier nog maar een nachtje door hoefden te brengen en dat de luidruchtige buren inmiddels waren vertrokken.

Na een uitgebreid ontbijt pakten we de auto richting Santa Monica, waar we de pier met kermis en het strand zouden gaan bezoeken. De rit duurde weer langer dan gepland vanwege opstoppingen op de snelwegen en een paar keer fout rijden. Bij het strand konden we voor 12 euro de hele dag parkeren en we liepen daar vandaan meteen op de pier af. Op de pier was het een drukte van belang. Het weer was inmiddels omgeslagen van fris en bewolkt naar zonnig en comfortabel warm.



Op de pier zijn naast de kermis veel straatartiesten te bewonderen, die schilderen, tekenen, dansen of zingen. De kermis zelf is erg duur en we houden het vooral bij kijken en verbaasd worden. In de Arcade spelen Jens en ik nog een potje airhockey en probeert Jens de western-stijl schiettent uit.



Op straat wordt Jens regelmatig aangesproken over zijn lengte (you're big, man!) en wordt meteen daara geinformeerd of hij basketbal speelt. Nu is Jens stiekem best wel goed in het spelletje en om dat te bewijzen mag hij voor 6 dollar vier ballen in een veel te krap netje proberen te gooien. Een grote donkere Amerikaan die voor hem was bakte er niks van maar Jens gooide er inderdaad eentje raak! Dus zitten we nu met een knuffel-regenboogpaard opgescheept.


Nu we ons voor het eerst tijdens de vakantie bij een strand bevonden wilden toch ook wel even een duik nemen. We hadden wel onze zwemspullen in de auto gelegd voor vandaag maar hadden geen zonnebrandcreme ingepakt. Die paar uurtjes in de zon dat zou allemaal wel goed komen. De zee was heerlijk koel en schoon en de golven waren hoog genoeg voor surfers en stuntzwemmers en op het strand stond een lekker koel briesje. De ingrediƫnten om te verbranden waren aanwezig en dus gebeurt dat ook. Gelukkig waren we eerder van het strand gegaan vanwege de voetbalwedstrijd van vanavond, maar toen we in de auto zaten merkten we alledrie wel dat de zon goed had toegeslagen.




Thuis namen we een snelle douche en propten we onze in allerijl gekochte Subway-broodjes achter de kiezen om ons op te maken voor een ontmoeting met het fenomeen Zlatan in het stadion van de LA Galaxy. Het zou druk worden in het stadion en ons werd per e-mail aangeraden te parkeren bij een busstation en ons daar vandaan per shuttlebus naar het stadion te laten vervoeren. Dat ging eigenlijk vrij vlot allemaal en we hadden zelfs nog ruim een uur om inde fanshop rond te snuffelen en er achter te komen waar de lockers waren waar Es haar tas in op moest bergen. Toen we die gevonden hadden bleek het 10 dollar te kosten om gebruik te maken van een locker en ik had mijn geld niet mee. Es haar pas werkte niet en Apple Pay gaf ook een Nee. Contanten hadden we ook niet bij ons. Het meisje van de lockersleutels zag onze wanhoop en zei dat we voor deze keer dan gratis een locker mochten nemen. Toch weer wat geld bespaard zo!


De wedstrijd begon om 19 uur en was op zijn Amerikaans opgetuigd met alle show varianten, inclusief het live gezongen Amerikaanse volkslied. Entertainen kun je wel aan Amerikanen overlaten. Het entertainen op het veld kwam uiteraard van Zlatan. Zonder zich bovenmatig in te spannen vormde hij het grootste gevaar voor de tegenstander, de Seattle Sounders, en strooide met strakke passes en mooie acties. Het publiek in het stadion was vooral van spaanstalige afkomst; 'witte' Amerikanen vinden voetbal een vrouwensport en kijken liever naar baseball, American Football of basketball. In de loop van de avond werd het wat frisser in het open stadion en waren we blij dat we een vestje hadden meegenomen alledrie. De uitslag was aan het einde 2-2 met twee doelpunten van Zlatan en we hebben alles gezien in de wedstrijd: een gele en rode kaart, een afgekeurde penalty, en een eigen doelpunt. Na de wedstrijd gaan we met de shuttelbus en de auto terug naar ons hotel waar we eerst nog een pizza bestellen als laat diner en we gaan vervolgens naar bed.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten