Dag 5: Washington DC

Zaterdag 15 juli 2023

Opnieuw werd er een hete dag voorspeld: het zou 34 graden gaan worden in Washington.  De geplande open bustour leek ons niet langer zinvol omdat de bezienswaardigheden zich vrij dicht bij elkaar en op loopafstand van elkaar bevonden. We zouden alleen van het hotel naar een parkeergarage in het centrum van Washington hoeven te rijden en daarvoor hadden we natuurlijk al de huurauto tot onze beschikking. Na een snel en karig ontbijt reden we naar de stad op zoek naar een van de vele garages rondom het Witte Huis. Dat bleek in zijn geheel niet mee te vallen omdat de meeste garages vandaag, op een zaterdag(!), waren gesloten. Op een grotere afstand dan ons lief was konden we eindelijk een garage inrijden die was gelegen onder een winkelcentrum. 

De wandelroute zou voor ons gaan lopen naar het Witte Huis, vervolgens naar het Washington Monument, dan langs het WW2 monument en langs het water naar de Lincoln Memorial. Vanaf daar gingen we nog wel bedenken hoe we de dag verder in zouden willen vullen. 

Na de halve regendag van gisteren liet de zon zich vandaag nog niet zien. De atmosfeer was echter drukkend en vochtig waardoor zelfs een klein stukje wandelen al binnen no-time bezwete kleding opleverde. Dat mocht de pret verder niet drukken en na het aanschouwen van het Witte Huis op grote afstand, het Washington Monument van dichtbij, trakteerden we ons op een ijsje bij het beeld van Lincoln. De verkopers maakten graag een praatje met ons over de verschillen tussen Europa en de VS en verbaasden zich erover dat we geen Luxemburgs spraken terwijl dat land zo dichtbij Nederland lag.

We besloten de warme buitenlucht te verlaten en ons heil te gaan zoeken in het National Museum of American History, een van de gratis musea van het Smithsonian Instituut. De gekoelde lucht binnen voelde eerst aan als een ijsblok op onze natte kleding maar voelde al snel aangenamer. Het museum van drie verdiepingen liet een zeer gevarieerd beeld zien van de grote gebeurtenissen in de Amerikaanse geschiedenis op elk mogelijk vlak: techniek, volkeren, politiek, kunst en nog veel meer. Zelfs een stukje Nederlandse geschiedenis kwam voorbij toen de kolonisatie van het noordoosten en de handel met Europa aan de orde kwam. 

Hoewel het vooral mijn wens was om musea te bezoeken keek Jens overal nieuwsgierig mee. Ook toen ik voorstelde om een tweede museum, degene over de natuurgeschiedenis van Amerika, ging hij zonder mokken mee naar binnen. Dit museum liet ons vooral de diverse flora en fauna zien die Amerika rijk is en de fossielen van dieren die er ooit geleefd hebben maar ondertussen zijn uitgestorven. 

 Halverwege de middag hadden we genoeg gezien van Washington en besloten we de rest van de middag te chillen in de hotelkamer. In Nederland was het ondertussen al de volgende dag en werd Jens door Esther gefeliciteerd met zijn 20e verjaardag! Hier moet hij nog zes uurtjes wachten.

Gisteren stelde Jens voor om te gaan eten bij Olive Garden, een Italiaans restaurant met een goede reputatie. Vandaag voegden we het woord bij de daad en bestelden we in het restaurant allebei een andere pasta-met-kip gerecht. Overheerlijk, maar we moesten ons haasten omdat we de voorstelling van de nieuwste Mission Impossible film in de plaatselijke AMC-bioscoop wilden halen. We kochten de kaarten aan de balie en hadden gelukkig nagenoeg de laatste plaatsen, op de voorste rij. Dit bood ons niet het beste uitzicht op het scherm maar we zaten wel in leren stoelen waarvan je electrisch een beensteun uit kon klappen. Vorstelijk half liggend hebben we bijna drie uur lang zonder pauze naar een spannend actieverhaal gekeken.