woensdag 12 juli 2023

Dag 2: Varen, vliegdekschip, The Edge en meer

 Woensdag 12 juli 2023

Het tijdsverschil maakte dat ik al om 4 uur klaarwakker in mijn bed lag, terwijl Jens het nog tot een uurtje of 7 heeft weten uit te stellen. Omdat we daarmee op tijd wakker waren en en omdat we pas gebruik kunnen maken van het tijdslot van 10:30 uur om te vertrekken met de Circle Line boot, hebben we de oorspronkelijke planning wat aangepast. Omdat mijn Gigabyte voor Travel&Surf van T-Mobile er in een dag doorheen was besloot ook ik om de prepaid e-sim van T-Mobile aan te schaffen. We hadden nu ruim de tijd om dit in dezelfde shop te regelen. Maar eerst ontbijten. Nu is bekend dat New York schreeuwend duur is en dat er bij de iets goedkopere hotels altijd wel een addertje onder het gras zit en dat bleek voor de goede deal voor ons hotel het ontbijt te zijn. Het assortiment was karig, maar nog kariger waren het aantal zitplaatsen in de eetruimte. Hierdoor moesten mensen op bankjes, krukjes en op de grond hun ontbijt opeten. Wij waren gelukkig op tijd voor een bankje en met het bord op schoot kregen we het toch voor elkaar om alles zonder knoeien weg te werken. De lekkere yoghurtjes en de french toast waren daarentegen weer een opsteker bij het ontbijt.

Onze laptops waren de afgelopen nacht niet of nauwelijks opgeladen, dus nadat de e-sim was geregeld moesten ook weer op jacht naar goede verloopstekkers. Vrijwel alle giftshops verkopen deze maar de prijzen verschillen flink, vooral omdat de verkopers de prijs van dit gewilde artikel bij toeristen flink opdrijft. Als afdingen niet meer werkt dan weet je wat de minimale vraagprijs zou moeten zijn en met deze kennis hebben zijn we in de derde giftshop geslaagd voor de juiste prijs. 

Ruim voor de vertrektijd zaten we aan boord van de Circle Line op pier 83, die ons een stuk over de Hudson vlak langs het vrijheidsbeeld zou leiden. Ingesmeerd tegen de felle zon zaten we op het open achterdek toen we voor een rondvaart van een uur langs de mooie skyline van Manhattan en New Jersey voeren. Een lekkere bries zorgde voor de nodige afkoeling. 

Eenmaal weer aan wal staken we over naar pier 86 om het oude vliegdekschip USS Intrepid te bezoeken. Het schip ligt daar permanent aangemeerd en dient nu als een museum voor het schip zelf, voor vliegtuigen en voor de space shuttle Enterprise. Tussendoor bezochten we een 3D film over het verleden en de toekomst van de ruimtevaart, een oude passie van me. Ook Jens heeft de film en de uitstallingen met veel interesse bekeken. 

De volgende halte voor ons zou The Edge worden, een obervatiedek op 365 meter hoogte op een puntig uitsteeksel aan het Hudson Yard-gebouw. Na de late lunch op de tweede etage van het gebouw namen we de lift naar de 100e verdieping om daar te genieten van een adembenemend uitzicht. Vanaf die hoogte lijken de te voet afgelegde afstanden een stuk kleiner. De glasplaat in de vloer van het dek was jammer genoeg gespikkeld en gaf daarmee niet de verwachte sensatie die we hoopten te ondervinden.

Vanaf Hudson Yard is het een paar honderd meter om op te stappen op de High Line, een lange met veel groen aangelegde wandelstrook op een oude spoorlijn op palen. Het pad kronkelt zich tussen gebouwen door met uiteenlopende bouwstijlen en verandert elke paar meter van stijl en inrichting. Via de High Line wandelen we naar Little Island Park in de Hudson. Ook dit park is aangelegd op hoge betonnen palen van verschillende hoogten en biedt een geweldig mooi uitzicht op de Hudson-rivier.

 


De geplande beklimming van het Empire State Building besloten we uit te stellen tot naar de avonduren, als we een verlicht New York kunnen bewonderen. Dus daarom lopen we eerst de lange route terug naar het hotel in de hele middagzon met inmiddels vermoeide benen. De tussenstop in de gekoelde Market 57 gaf voor even nieuwe energie maar ik was blij dat we na drie kwartier stevig doorwandelen ons hotel weer in het vizier hadden. Jens redt dit makkelijk maar voor mij gaan de jaren met een zittende baan dan tellen.

De tickets voor de beklimming van het Empire State Building waren vlot geboekt en we hadden het tijdslot van 21:45 gekozen. Dat gaf ons de gelegenheid om wat langer bij te komen van de lange middagwandeling en omdat we toch nog geen honger hadden door de late lunch besloten we pas om 20 uur het hotel te verlaten om bij de Chick-Fil-A een junkfooddiner te scoren. Ik merkte dat ik nog geen trek had en liet een deel van de bestelling staan. De kip en de ribbelaardappeltjes waren beide vrij smakeloos en dat nodigt niet uit om veel te eten. 

We hadden ons eten vrij snel op en stonden al rond 21 uur in de rij voor het ESB. Op mijn vraag aan de coördinator of we met kaarten voor 21:45 nog even zouden moeten wachten wapperde ze dat we door mochten lopen. Binnen was de rij nog langer en schoot de veiligheidscontrole niet erg op. Eenmaal op de 80e en 86e verdieping werd ons opnieuw een adembenemend uitzicht voorgeschoteld. Ook in het donker en met de vele lichtjes overal is New York een prachtige stad.

Beneden bij het ESB stonden de fietstaxi's al klaar en ik kon de verleiding niet weerstaan om mijn benen rust te geven en gebruik te maken van de diensten van een fietser, uiteraard tegen een belachelijk hoog tarief. Hoe dan ook, de ervaring was de investering waard en ik kon me tevens sparen voor de wederom inspannende dag van morgen. Morgen gaan we zelf fietsen, de fietsen zijn al gehuurd. En dat stukje dat we ervoor moeten lopen om ze op te halen is niks vergeleken met de 25.000 stappen die we vandaag hebben gezet.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten