Eindelijk is het zover en we staan we om 5:45 op ons voor te bereiden op onze vlucht naar Zurich en daarna de lange vlucht naar Miami. Hoewel alles ruim van tevoren was gepland en geregeld verliep het begin al stroef. Op Schiphol bleek er iets mis te zijn met twee van de drie ESTA's, waardoor de vluchten niet konden worden bevestigd en de boarding passes niet konden worden afgegeven. Gelukkig had ik mijn laptop meegenomen, want de ESTA-machine's waarnaar we werden verwezen op Schiphol bleken al enige tijd niet meer te bestaan. Na het opnieuw invullen van de gegevens werden na een korte wachttijd de nieuwe ESTA's goedgekeurd en konden we eindelijk aan boord van United Airlines alliantiegenoot SwissAir vlucht UA9791.
Met een uurtje vertraging in Zurich kwamen we om 18:45 plaatselijke tijd in Miami aan. Het claimen van de bagage verliep vlotjes en we konden vervolgens meteen een auto uitzoeken bij Alamo. De witte Ford Expedition die we kozen bleek na een snel onderzoek een kofferbakklep te hebben die niet openging. Omdat de andere beschikbare auto's snel waren vergeven aan anderen besloten we hier pas de volgende dag werk van te maken.
Ons eerste hotel, het Quality Inn Miami Airport, lag om de hoek en was snel bereikt. Ook hier was er administratief iets misgegaan. Hoewel in de zoekopdracht was aangegeven dat er een kamer werd gezocht voor drie personen, waaronder een 15-jarige, bleek men ons een kamer met een enkel kingsize bed aan te willen bieden. Bij de receptie gaf men aan dat dit een kamer is voor twee volwassenen en een baby. Een vervangende kamer zou in de eerste instantie 70 dollar extra moeten kosten, maar na stevig protest kregen we de vervangende kamer, met twee bedden, toch voor hetzelfde bedrag als waarvoor we de kamer hadden geboekt. Jens had nog wel trek in eten en we besloten vervolgens een hapje te gaan eten bij het eerste de beste restaurant wat ons wat leek. Dit werd uiteindelijk de Gran Pollo, een kilometertje verderop.
Een lange dag zat er op en we zijn daarom op tijd naar bed gegaan.
 |
| Kip met pasta |
Met een uurtje vertraging in Zurich kwamen we om 18:45 plaatselijke tijd in Miami aan. Het claimen van de bagage verliep vlotjes en we konden vervolgens meteen een auto uitzoeken bij Alamo. De witte Ford Expedition die we kozen bleek na een snel onderzoek een kofferbakklep te hebben die niet openging. Omdat de andere beschikbare auto's snel waren vergeven aan anderen besloten we hier pas de volgende dag werk van te maken.
 |
| Onze veel te grote auto |
Ons eerste hotel, het Quality Inn Miami Airport, lag om de hoek en was snel bereikt. Ook hier was er administratief iets misgegaan. Hoewel in de zoekopdracht was aangegeven dat er een kamer werd gezocht voor drie personen, waaronder een 15-jarige, bleek men ons een kamer met een enkel kingsize bed aan te willen bieden. Bij de receptie gaf men aan dat dit een kamer is voor twee volwassenen en een baby. Een vervangende kamer zou in de eerste instantie 70 dollar extra moeten kosten, maar na stevig protest kregen we de vervangende kamer, met twee bedden, toch voor hetzelfde bedrag als waarvoor we de kamer hadden geboekt. Jens had nog wel trek in eten en we besloten vervolgens een hapje te gaan eten bij het eerste de beste restaurant wat ons wat leek. Dit werd uiteindelijk de Gran Pollo, een kilometertje verderop.
Een lange dag zat er op en we zijn daarom op tijd naar bed gegaan.
vrijdag 10 augustus
Na een prima nacht en een goed ontbijt zijn we plannen gaan maken voor de dag. Eerst gaan we de auto omruilen bij Alamo, daarna rijden we door naar South Beach om een sightseeing tour te boeken met een open bus. Het omruilen van de auto verliep erg soepel. Geen vragen en de vervangende auto stond al klaar: een iets nieuwere witte Ford Expedition waarvan alles werkt gelukkig. De Ford was waarschijnlijk net ingeleverd want de asbakjes zaten nog vol met propjes. Bij deze auto krijgen we standaard ook een werkende navigatie en dat scheelt een hoop gedoe met navigatie via de telefoon.
Het weer is prachtig, maar er werd op het nieuws flink onweer voorspeld voor later op de dag.
Op South Beach vonden we een plekje in een parkeergarage op 13th street en de kaartjes voor de bustoer waren snel geregeld. We konden kiezen uit twee routes: door Miami en langs South Beach. We kozen voor de laatste. Ondanks dat je bovenin een open bus zit, was het bloedheet tijdens de rit. Halverwege de rit zijn we uitgestapt bij Bayside Marketplace waar we winkels hebben bezocht en geluncht hebben bij Five Guys. Esther heeft een paar elastische slippers van Crocs gekocht, die achteraf net niet zo lekker zitten als dat ze had gehoopt.
 |
| Open bustocht door South Beach |
Ondertussen was het een stuk bewolkter geworden maar we wilden toch graag een duik nemen in de zee. Het water van Miami Beach was heerlijk warm en het zonnetje kwam ook af en toe even terug. Rond zes uur hebben we de boel ingepakt om naar ons volgende hotel in Homestead te rijden. Op dat moment brak het noodweer los en stonden we ook meteen vast in het verkeer. Omdat twee banen waren afgesloten reed alles nauwelijks door. Over een afstand van twee kilometer hebben we zeker anderhalf uur gedaan. Rond kwart voor negen waren we eindelijk op de plaats bestemming en zijn we eerst gaan eten bij Denny's, naast ons hotel. De skillet-menu's zijn daar erg lekker en het is er goed betaalbaar.
In het hotel zijn we weer op tijd gaan slapen, deze keer in een kamer zoals die bedoeld was.
In het hotel zijn we weer op tijd gaan slapen, deze keer in een kamer zoals die bedoeld was.
Hoi luitjes zo jullie hebben al aardig wat mee gemaakt nou heel veel plezier daar.
BeantwoordenVerwijderenHallo lieverds, hier is het nu een stuk koeler en het regent ook regelmatig. Vrijdag met Erik en Louise naar Blijdorp geweest erg leuk dag afgesloten met een dineetje wij naar huis zij naar Zeeland. Onderweg heel veel regen maar toch veilig thuis. Ook nog in de flat geweest, laatste dingen inpakken. Maandag nog met Erik alles afmaken. Groetjes Els en Kees.
Verwijderen